وقتی کم بینایان به مدارس نابینایان فرستاده می شوند ، معلمان مدارس عادی اصلاً بلد نیستند با دانش آموزان کم بینا کار نمایند - اخبار نجوم

به گزارش خبرنگاران، فاطمه عرب مربی آموزش توانبخشی سازمان بهزیستی که خود نیز کم بیناست، معتقد است یکی از اولین مسائل مهم در عرصه توانبخشی نابینایان و کم بینایان، تربیت بینایی در بچه ها کم بینای زیر 6 سال است. بچه های که با توانبخشی مناسب می توانند اول مهر همراه دیگر بچه ها وارد مدارس عادی شوند و پا به پای بچه ها بینا درس بخوانند و از آن طرف هم بچه ها عادی یاد می گیرند با هم سالانی که دچار محدودیت هستند چگونه برخورد نمایند.

وی عدم ارجاع به موقع پزشکان و بینایی سنجان را مهمترین علت در عدم توانمندسازی بچه ها کم بینا می داند و معتقد است کودکی که دچار کم بینایی یا نابینایی است وقتی نزد پزشک می رود پزشک به او اعلام می نماید که تو دچار معلولیت شدی اما متأسفانه بسیاری از پزشکان ما از خدمات توانبخشی در کشور مطلع نیستند و به این علت که نمی دانند؛ نمی توانند هدایت مناسبی هم به والدین کودک کم بینایان داشته باشند.

این گونه است که والدین کودک کم بینای خود را بدون اینکه فرزندشان توانبخشی شده باشد به مدارس عادی می برند و مدارس هم متأسفانه عمدتاً چندان اعتقادی ندارند که از بچه ها کم بینا را بپذیرند.

عرب در تشریح نوع نگاه معلمان مدارس عادی به بچه ها کم بینا گفت: آموزش و پرورش عمدتاً این طور استدلال می نماید که کودک یا می بینند یا نمی بینند. اگر می بیند به مدارس عادی برود و اگر نمی بینند باید بریل خوان گردد. در نتیجه گروهی که خیلی مظلوم واقع می شوند؛ نه جایگاهی به عنوان بینا دارند و نه جایگاهی به عنوان فرد نابینا دارند گروه کم بینایان هستند. نابینایان تکلیفشان معلوم است وارد مدارس آموزشی نابینایان شده و بریل خان می شوند و عصای سفید خود را می گیرند و زندگی طبیعی خود را طی می نمایند اما یک کم بینا در این بین می ماند.

او اضافه نمود: در حقیقت کودک کم بینا از طرفی دیدش به مقدار ای است که نمی خواهد از عصا استفاده کند و از طرف دیگر مهارت اینکه از چشمش به خوبی استفاده کند هم ندارد و آموزش ندیده است در نتیجه کم بینا هم ناچار می گردد وارد سیکل و عرصه مدارس نابینایان وارد گردد.

مربی آموزش توانبخشی سازمان بهزیستی در این رابطه گفت: متأسفانه آموزش و پرورش بچه ها کم بینا را نمی پذیرد. معلمان مدارس عادی اصلاً بلد نیستند با دانش آموزان کم بینا کار نمایند؛ والدین بچه ها کم بینا هم اضطراب دارد دارند از برچسب های مثل کور کودک کم بینا آزار ببیند اینها مسائل فرهنگی است.

او اضافه نمود: با این حال اگر مادر و پدر یک کودک کم بینا بتواند با توانبخشی به موقع کودک را در مدرسه عادی ثبت نام کند راستا زندگی او را تغییر داده است؛ در غیر این صورت کودک به مدارس بچه ها نابینا می رود و با بچه های که به صورت کلی نابینا هستند در یک کلاس درس می خواند.

عرب با اشاره به اینکه بچه ها کم بینا و نابینا با هم در یک کلاس درس می خوانند گفت: این در حالی است که آموزش به بچه ها کم بینا اصلاً فرق دارد. برای آموزش کودک کم بینا باید وقت و کوشش بیشتری گذاشته گردد مهارت چشم و دست باید بالاتر برود صبوری بیشتری احتیاج دارد و متأسفانه در سیستم آموزش و پرورش ما این تفکر غلط وجود دارد که فکر می نمایند همه بچه ها کم بینا در نهایت نابینا می شوند و به همین علت هیچ کوششی برای توانبخشی به بچه ها کم بینا نمی گردد و همین موجب می گردد کم بینایان هم در نهایت بریل خوان شوند.