سیر تکامل دسته پلی استیشن؛ از اجداد دوال شاک تا دوال سنس

به گزارش اخبار نجوم، معرفی دسته کنسول پلی استیشن 5 نه تنها اتفاقی مهم در نسل نهم کنسول ها، بلکه قدمی عظیم در کل تاریخ پلی استیشن به حساب می آید. در حدود دو و نیم دهه ای که شرکت سونی در عرصه ساخت کنسول فعالیت دارد، دسته های پلی استیشن یکی از مهم ترین ویژگی های برجسته این کنسول ها به حساب آمده اند. شرکت سونی سال هاست که کوشش نموده تا طراحی دسته های کنسول خود را به کمال برساند و چهره دسته های پلی استیشن را به نمادی معروف میان گیمرهای سرتاسر جهان تبدیل کند. طراحی این دسته ها به قدری شاخص هستند که تنها با دیدن سایه آن ها می توانیم تشخیص دهیم با کدام یک طرف هستیم.

سیر تکامل دسته پلی استیشن؛ از اجداد دوال شاک تا دوال سنس

با تمام این اوصاف درباره معروف بودن دسته های پلی استیشن که بر هیچ کس پوشیده نیست، هنوز هم امکان دارد یکی دو نکته از این دسته ها را ندانید. مهم تر از آن ها، داستان هایی درباره نحوه و فرایند ساخته شدن این دسته ها وجود دارند که احتمالا از آن ها بی خبر هستید.

دسته بازی دوال سنس جدیدترین دسته پلی استیشن است و چند ماه پیش وارد بازار شد. تصمیم گرفتیم به بهانه آمدن این دسته زیبا نگاهی به تاریخچه پرافتخار، شگفت انگیز و گاهی اوقات عجیب دسته های کنسول پلی استیشن داشته باشیم. دسته هایی که هر کدام از آن ها یکی از قدم های محکم و باثبات شرکت سونی در جهانی سخت افزار بازی های ویدیویی بوده اند و همیشه تأثیر عظیمی روی طراحی دسته های بازی داشته اند.

Nintendo PlayStation

کنسول نینتندو پلی استیشن یکی از معروف ترین کنسول های تاریخ است که هیچ گاه به فراوری انبوه نرسید. این کنسول قرار بود نسخه ارتقایافته کنسول SNES از شرکت نینتندو با توانایی خواندن دیسک های نوری باشد. کنسول نینتندو پلی استیشن می توانست همکاری شرکت های سونی و نینتندو در اوایل دهه 90 میلادی را آغاز کند. البته که این همکاری به ثمر نرسید و شرکت نینتندو برای ساخت کنسول خود سراغ شرکت فیلیپس رفت. در نهایت سونی ماند و 200 نمونه اولیه نینتندو پلی استیشن و حوضش! البته این ماجرا جرقه ای بر آتش سونی برای ساخت کنسول های بازی شد. آتشی که بعد از چند دهه، هنوز هم با قدرت شعله ور است.

از آنجا که دسته کنسولی نینتندو پلی استیشن رسما همان دسته SNES است، شاید افزودن دسته این کنسول به لیست دسته های پلی استیشن چندان صحیح نباشد اما فراموش نکنیم که آغاز کار پلی استیشن از همان جا بود و باید از اولین قدم شرکت سونی هم یاد کنیم. در ادامه هم می بینیم که طراحی اصلی دسته کنسول SNES نقش مهمی را در دسته های بعدی پلی استیشن ایفا کرد.

کنسول نینتندو پلی استیشن یکی از کم یاب ترین کنسول های تاریخ است. چند وقت پیش یکی از نسخه های اولیه این کنسول در حراجی آنلاین، به قیمت 300 هزار دلار (400 هزار دلار با احتساب مالیات و هزینه های جانبی) به فروش رفت. جالب است بدانید که اگر این یک کنسول را در نظر نگیریم، 199 کنسول نینتندو پلی استیشن در جهان وجود دارند که هیچ احدالناسی از آن ها خبر ندارد.

نمونه های اولیه دسته پلی استیشن

بهتر است قبل از این که سراغ دسته های رسمی کنسول پلی استیشن برویم نگاهی به نمونه های اولیه ای که توسط شرکت سونی طراحی شدند داشته باشیم. این ها دسته هایی بودند که در نهایت منجر شدند تا به طراحی اصلی سونی که همه ما آن را دوست داریم برسیم.

تکامل دسته های کنسول پلی استیشن داستان تقابل نوآوری و سنت گرایی را روایت می نمایند. نسخه های اولیه این دسته ها شباهت زیادی به دسته کنسول SNES دارند؛ انگار که شرکت سونی طراحی آن دسته را مبنای کار خود قرار داده. حتی بین جدیدترین دسته کنسول پلی استیشن یا همان دوال سنس و دسته SNES شباهت های زیادی وجود دارد. هر چقدر جلوتر می رویم ایده های جدیدتری در این طرح ها می بینیم. حتی در یکی از این طرح های اولیه چیزی شبیه به جوی استیک آنالوگ امروزی حاضر است و در دو تا از این طراحی ها، دو دکمه جلویی اضافه وجود دارد که شبیه به دکمه های اضافه دسته کنسول نینتندو 64 هستند.

اگر به تصویر دوم طراحی های اولیه دسته پلی استیشن نگاه کنیم می توانیم تمایل سونی به دسته های نسبتا عظیمی که دو دستگیره دارند را مشاهده کنیم. این دستگیره ها یاری می نمایند تا دسته بازی راحت تر در دست بنشیند و دست ها خسته نشوند. این نحوه طراحی جدید امروزه استاندارد شده و طراحی تقریبا تمام دسته های بازی مدرن از آن پیروی می نماید.

PlayStation Controller

کن کوتاراگی (Ken Kutaragi)، مدیرعامل سابق شرکت سونی در یکی از مصاحبه های خود بیان نمود که شاید شرکت سونی همان مقدار زمانی را که خرج طراحی کنسول خود نموده، صرف طراحی دسته آن کنسول نموده باشد. اهداف اصلی این شرکت برای طراحی کلی دسته بازی، ایجاد حس خوب از نگه داشتن آن و سبک بودن است.

نوآوری های شرکت سونی در افزودن ویژگی های جدید به طراحی سنتی دسته های بازی منجر شد تا نحوه تجربه بازی های ویدیویی تا ابد تغییر کند. اولین ویژگی مهمی که در دسته اصلی کنسول پلی استیشن 1 پیاده سازی شده اند یک جفت دکمه بالایی اضافه است. دسته کنسول SNES دو دکمه بالایی دارد اما چهار دکمه روی بخش بالایی دسته پلی استیشن 1 قرار گرفته اند. این دکمه های جدید به توسعه دهنده بازی ها انعطاف بیشتری نشان می دهند و اجازه می دهند تا به شکل مفید تری از دسته این بازی استفاده گردد.

البته افزودن این دکمه های اضافه در کنار دستگیره های عظیم دسته پلی استیشن 1 ممکن شده و با این ترکیب، بازیکنان هم می توانند دسته را راحت نگه دارند و هم به دو دکمه جدید دسترسی داشته باشند. دکمه های چهارتایی بالای دسته پلی استیشن 1 نه تنها برای خود این کنسول مهم هستند، بلکه امروزه به عنوان استاندارد همیشگی در طراحی دسته های بازی به شمار می فرایند.

دومین ویژگی مهم دسته پلی استیشن 1 دکمه های مربع، مثلث، دایره و ضربدر است. به گفته یکی از طراحان شرکت سونی، دایره و ضربدر به معنای بله و خیر هستند، مثلث نمادی برای زاویه دید است و دکمه مربع به عنوان نوعی دکمه منو طراحی شده. امروزه که پلی استیشن یکی از مهم ترین و بهترین خانواده کنسول جهان به حساب می آید، نمی توانیم به هیچ وجه آن را بدون این چهار نماد دوست داشتنی تصور کنیم.

PlayStation 1 Dual Analog

دسته ارتقایافته کنسول پلی استیشن 1 یکی از مهم ترین پیشرفت های دسته های بازی پلی استیشن در تمام تاریخ به حساب می آید. همان طور که از اسم این دسته معین است، در این مرحله شرکت سونی دو جوی استیک آنالوگ را به دسته قبلی پلی استیشن 1 اضافه نموده.

در آن موقع داشتن دو جوی استیک آنالوگ به قدری عجیب و غریب بود که شرکت سونی یک دکمه اضافه برای خاموش کردن آن ها به دسته پلی استیشن افزود. دسته کنسول نینتندو 64 فقط یک جوی استیک داشت. مهم تر از تعداد جوی استیک، تفاوت اصلی میان شرکت سونی و نینتندو از این نظر، نحوه معرفی این قابلیت به بازیکنان بود. شرکت نینتندو بازی های مختلفی مانند ماریو 64 را به طور اختصاصی برای نمایش قدرت جوی استیک دسته کنسول خود طراحی نموده بود. این موضوع در حالی است که بسیاری از بازی های شرکت سونی فقط با روشن کردن دکمه آنالوگ دسته این کنسول از کار می افتادند.

به هر حال، طراحی پایه جوی استیک های آنالوگ دسته کنسول پلی استیشن 1 انقلابی مهم است. تمام دسته های بعدی شرکت سونی از نظر ظاهری بر پایه این دسته ساخته شده اند و حتی به وضوح می توانیم ببینیم که تمام شرکت های دیگری که دسته بازی می سازند هم دسته خود را با الهام دریافت از این دسته خاص طراحی نموده اند. البته فراوری دسته آنالوگ دار کنسول پلی استیشن 1 تنها یک سال ادامه داشت و شرکت سونی بعد از مدت کوتاهی سراغ ساخت دسته بعدی خود رفت.

DualShock

نیمی از لیست را پشت سر گذاشتیم تا به دوال شاک برسیم! البته دوال شاک چیزی عجیب و غریبی نیست؛ همان دسته پلی استیشن که آنالوگ داشت، بعلاوه دو عدد موتور لرزشی. گویا قابلیت لرزش دسته بازی به قدری مهم بود که دسته دوال شاک به محض آمدن، دسته قبلی شرکت سونی را کله پا کرد.

پس چرا شرکت سونی زودتر به افزودن قابلیت لرزش به دسته کنسول پلی استیشن فکر نکرد؟ برخی ها می گویند دلیل این موضوع مقابله های قانونی شرکت نینتندو است. البته شرکت نینتندو این موضوع را انکار می نماید. تئوری دیگری وجود دارد که بیان می نمایند شرکت سونی در طول آن مدت به این که چگونه می توان قابلیت لرزش را به شکلی که راحت و از نظر مالی به صرفه باشد به کنسول خود اضافه کند.

از چرا و چگونه ها که بگذریم، دوال شاک به سرعت به مهم ترین دسته کنسول پلی استیشن 1 تبدیل شد. بازی هایی مانند کراش بندیکوت 3 و اسپایرو رسما از قابلیت های دوال شاک استفاده می کردند و بازی Ape Escape از سال 1999 به خاطر این که بازیکنان را فقط به استفاده از دسته بازی با آنالوگ محدود محدود نموده بود چهره بدی پیدا کرد. حتی شرکت کپکام یک بار دیگر بازی معروف رزیدنت اویل را با پشتیبانی از قابلیت های دسته دوال شاک منتشر کرد.

به جرأت می گوییم که این دسته بازی مهم ترین دسته کل تاریخ است. سال ها از ساخت دوال شاک می گذرد و تقریبا تمام دسته هایی که می بینیم بر پایه طراحی کلی این دسته ساخته شده اند. کاری به خود شرکت سونی نداریم که تا عرضه کنسول پلی استیشن 3، بدون هیچ گونه تغییر ظاهری از طراحی دوال شاک استفاده کرد.

DualShock 2

دسته دوال شاک به قدری خوب بود که شرکت سونی اصلا راه خود را کج نکرد و به همان مسیری که دوال شاک اول آغاز شده بود ادامه داد؛ و این موضوع هیچ مسئله ای ندارد. طراحی دوال شاک 2 تفاوت عظیمی با دوال شاک قبلی ندارد اما فراموش نکنیم که این دسته در دوران خود بی نقص بود و با در نظر دریافت علم آن موقع و مقایسه با رقبا، سونی اصلا عقب نبود.

طراحی دوال شاک در نسل دوم به قدری بی تغییر مانده که حتی دکمه خاموش کردن آنالوگ روی دسته دوال شاک 2 وجود دارد. عظیم ترین تفاوت دسته دوال شاک 2 و نسل قبلی آن، دکمه های حساس به فشار این دسته هستند. دکمه های اصلی این دسته از جمله چهار دکمه جلویی، چهار دکمه بالایی و دکمه های جهت همگی توان تشخیص میزان فشرده شدن را دارند. از این قابلیت در بازی هایی مانند گرن توریسمو جهت فشار دادن پدال گاز در حد دلخواه و متال گیر سالید 3 برای نزدیک کردن چاقو به دشمنان گروگان گرفته شده برای اعتراف دریافت استفاده شده.

اگرچه دسته پلی استیشن 2 طراحی اصلی دسته قبلی را از بیخ و بن تغییر نداده اما چیز مهم تری را اثبات کرد. تا قبل از آمدن کنسول پلی استیشن 2 هر شرکتی که کنسول جدیدی را عرضه می کرد دسته کنسول نسل جدید خود را به طور کامل از اول طراحی می کرد. شرکت سونی با عرضه دوال شاک 2 نشان داد که گاهی اوقات بهتر است تجربه های قبلی دور انداخته نشوند و هم زمان با نگهداری از ویژگی های آشنا، نوآوری کرد. فراموش نکنیم که پلی استیشن 2 پرفروش ترین و بهترین کنسول تمام تاریخ است. (خوب بودن این کنسول روی فروش آن تأثیر گذاشته و نه فروش آن روی نظر ما!) البته ثابت ماندن طراحی دوال شاک 2 به معنای استمرار این پدیده نیست…

PlayStation 3 Boomerang

زمانی که شرکت سونی برای اولین بار در نمایشگاه E3 سال 2005 از کنسول پلی استیشن 3 رونمایی کرد دسته ای واقعا عجیب را در کنار این کنسول قرار داد و این دسته توجه زیادی به خود جلب کرد؛ کامل تر می گوییم توجه منفی زیاد. اعصاب خردکن ترین بخش ماجرا این بود که شرکت سونی در طول کنفرانس خود هیچ توضیحی درباره این دسته نامتعارف نداد.

البته بعدا معین شد که شرکت سونی این دسته را فقط جهت آزمون ساخته و به معرض نمایش گذاشته بود. معینا بعد از آن همه بازخورد منفی سونی بی خیال آن دسته بومرنگ مانند شد و سراغ طراحی جدید رفت. طراحی جدید برای دسته کنسول پلی استیشن 3 همان طراحی قبلی است که در دسته های پلی استیشن 1 و 2 دیدیم!

پس دلیل چنین طراحی نامتجانسی چه بود؟ بسیاری عقیده دارند که طراحی این دسته برای تأکید روی قابلیت های تشخیص حرکت آن است. این موضوع هیچ گاه تأیید نشده اما چندان بعید نیست. اگرچه ظاهر این دسته بازی برای استفاده های معمول اصلا راحت به نظر نمی رسد اما ممکن است برای استفاده در کنار قابلیت های حرکتی جواب دهد.

نمونه اولیه این دسته بدقلق تازه آغاز کوشش های شسکت خورده شرکت سونی برای ایجاد دسته ای با قابلیت های حرکتی بود.

Sixaxis

اسم این دسته بازی از سنسور تشخیص حرکتی شش محوره تعبیه شده روی آن سرچشمه گرفته که قرار بود روشی دقیق برای دنبال کردن حرکات دست بازیکنان باشد. احتمالا خودتان می دانید که توانایی تشخیص حرکت دسته سیکس اکسیز به هیچ گونه نتیجه قابل توجهی نرسید و حتی خوب کار نمی کرد. متاسفانه مسائل این دسته در این جا به انتها نرسیدند و قضایای جدی تری همراه آن بودند.

به خاطر یک دعوای حقوقی که در دوران عرضه دسته سیکس اکسیز جریان داشت، شرکت سونی پیروز نشد تا قابلیت های لرزشی به این دسته اضافه کند. دسته سیکس اکسیز به خاطر آن ماجرا، به وضوح از دیگر دسته های بازی کنسول پلی استیشن سبک تر است. زشت ترین موضوع درباره این نقص از دسته سیکس اکسیز، حرف های مدیر اجرایی سونی بود که می گفت: لرزش دسته بازی مربوط به نسل های قبلی کنسول ها است و آینده همان سنسور های حرکتی است. در آینده باز هم از دسته های حرکتی خواهیم دید.

البته تمام ویژگی های دسته سیکس اکسیز منفی نبودند. حین این که این دسته بازی طراحی همیشگی و جواب پس داده دسته های قبلی پلی استیشن را داشت، از قابلیت های خوب جدیدی پشتیبانی می کرد. از این قابلیت های می توان به اتصال بی سیم (البته بسیار محدود)، دکمه های ماشه ارتقایافته و یک دکمه مرکزی جدید اضافه اشاره نمود. البته در نهایت ایده مشکل ساز سنسورهای حرکتی و فقدان موتورهای لرزشی باعث شکست این دسته بازی شدند و قابلیت های امروزی و مهم آن نتوانستند ضعف ها را جبران نمایند.

دسته بازی سیکس اکسیز تا مدتی ساخته شد و در اوایل کار کنسول پلی استیشن 3 به عنوان دسته اصلی این کنسول شناخته می شد. البته شاید بی دلیل نبود که شرکت سونی نامی غیر از دوال شاک را برای این دسته بازی انتخاب نموده بود.

DualShock 3

به جز موتورهای لرزشی و باتری بهبودیافته، تفاوت عمیقی میان دسته های سیکس اکسیز و دوال شاک 3 وجود ندارد. با وجود این که در دسته بهبودیافته کنسول پلی استیشن 3 ویژگی عظیمی نمی بینیم اما این دسته بازی به اندازه کافی خوب است. البته حقیقتا امتیاز بهترین دسته نسل هفتم را باید به دسته ایکس باکس 360 بدهیم که از نظر ارگونومی بسیار بهتر بود و راحت تر در دست جا می گرفت.

زمانی که دسته دوال شاک 3 وارد بازار شد پلی استیشن 3 دوران تاریکی را پشت سر گذاشته بود. رقابت نسل هفتم واقعا جدی بود و قیمت بالای پلی استیشن 3 به فروش این کنسول ضربه عظیمی زد. در چنین شرایطی آمدن دسته دوال شاک 3 باعث شد فروش پلی استیشن 3 کمی بهتر گردد. دوال شاک 3 آشنا و خوش ساخت بود. بازخوردهای این دسته از هوادارانی حکایت می کرد که دل شان برای قابلیت لرزش دوال شاک تنگ شده بود. دسته دوال شاک 3 دقیقا زمانی که هواداران به آن احتیاج داشتند بازگشت و نشان داد که سونی هنوز برند دوال شاک را نگه داشته است.

PlayStation Move

قبل از این که به سمت پلی استیشن 4 و دسته معرکه آن برویم شاید احتیاج باشد درباره یکی از محصولات خاص سونی صحبت کنیم. دسته پلی استیشن موو یکی از کوتاه بینانه ترین طراحی هایی در میان این لیست و در کل کمی عجیب است.

پلی استیشن موو پاسخ شرکت سونی به نینتندو Wii بود. البته اگر دقیق تر آنالیز کنیم، پاسخ دوم شرکت سونی. دسته سیکس اکسیز اولین پاسخ به قابلیت های حرکتی کنسول Wii به حساب می آید. دسته پلی استیشن موو از نظر شکل کلی به دسته کنسول نینتندو Wii شبیه است اما چند قابلیت اضافه دارد و از آن در کنار دوربین پلی استیشن استفاده می گردد.

با وجود این که این دسته بازی برای کاری که باید انجام دهد به نحو احسن طراحی شده اما مشکل اصلی این جا بود که بازیکنان زیادی سمت آن نرفتند. مهم ترین دلیل این موضوع هم این است که بازی های باارزش زیادی وجود نداشتند که از قابلیت های حرکتی این دسته پشتیبانی نمایند. شرکت سونی همانند بسیاری از شرکت های دیگر، بیش از حد روی قابلیت های حرکتی حساب باز کرد؛ در حالی که بازیکنان دلیل موجهی برای استفاده از آن نداشتند.

دسته پلی استیشن موو مثالی از شکست خوردن شرکت سونی حین پیروی از تکنولوژی های پرداخت نشده است. چنین کوشش هایی خلاف جهت تمام چیزهایی بودند که کنسول های پلی استیشن را خاص می نمایند. البته دسته پلی استیشن موو بعد از آمدن هدست های واقعیت مجازی صندلی واقعی خود را پیدا کرد و به درد بسیاری از بازیکنان خورد.

DualShock 4

ناکامی های کنسول پلی استیشن 3 و ایده های بی سر و ته شرکت مایکروسافت برای کنسول ایکس باکس وان سبب شدند تا جهت گیری هوشمندانه شرکت سونی در طراحی کنسول پلی استیشن 4 بیشتر به چشم بیاید و این کنسول به یکی از پیروز ترین کنسول های تاریخ تبدیل گردد. دسته دوال شاک 4 دقیقا چیزی است که سونی در انجام آن استاد شده؛ حفظ پیروزیت های قبلی در کنار نوآوری های قابل توجه.

دوال شاک 4، بعد از حدود بیست سال اولین دسته ای از شرکت سونی است که تغییرات ظاهری دارد. قسمت جالب ماجرا این جاست که با وجود تمام تغییرات ظاهری این دسته بازی و بهتر شدن ارگونومی آن، همچنان با یک دوال شاک طرف هستیم و از این دسته بازی همان حسی را می گیریم که از دسته های پلی استیشن 1 می گرفتیم. طراحی پایه این دسته بازی کماکان از اولین دسته های تاریخ کنسول پلی استیشن پیروی می نماید.

البته باید بگوییم که ویژگی های جدید این دسته بازی واقعا خوب هستند و نشان می دهد شرکت سونی در طول سال های فعالیت خود چیزهای زیادی یاد گرفته. بهترین چیزی که در این دسته ارتقا یافته همان شکل بدنه است که نگه داشتن دوال شاک را برای افرادی که دست های عظیم دارند واقعا راحت تر می نماید. این دسته بازی سنسور حرکتی پلی استیشن 3 را دارد و در کارهایی مانند تایپ کردن می توان از سنسور حرکتی آن استفاده کرد. دکمه های L2 و R2 دسته دوال شاک 4 هم بهتر شده اند و شباهت بیشتری به ماشه دارند. یک دکمه اختصاصی اشتراک گذاری به این دسته اضافه شده و صفحه لمسی آن جابه جایی در منوها را راحت تر می نماید. اگرچه این قابلیت به کنسول ها ربطی ندارد، اما اگر دسته دوال شاک 4 را به کامپیوتر وصل کنیم می توانیم از صفحه لمسی آن به عنوان موس استفاده کنیم که گاهی اوقات حسابی کارمان را راه می اندازد.

DualSense

با آمدن کنسول پلی استیشن 5 شرکت سونی از مرز های دوال شاک گذشته و برای بار دوم بی خیال نام گذاری همیشگی دسته های پلی استیشن شده. با وجود تمام ماجراهای مربوط به تغییر نام، دسته بازی دوال سنس تفاوتی اساسی با دسته های دوال شاک ندارد و هنوز هم از قوانین مشابه پیروی می نماید.

می پذیریم که دسته دوال سنس قابلیت های مهمی دارد اما در نهایت حس نگه داشتن این دسته شبیه به چیزی است که با نگه داشتن دوال شاک 4 حس می کردیم. این دسته بازی دو قابلیت اصلی و چندین فرعی تازه دارد. قابلیت اصلی اول دوال سنس به نام بازخوردهای لمسی، موتورهای لرزشی جدید این دسته است که باعث می گردد بتوان لرزش های بسیار دقیقی که حس های مختلفی می دهند خلق کرد. قابلیت دوم ماشه های تطبیق پذیر نام دارد و به توسعه دهندگان بازی ها اجازه می دهد تا در هر مرحله ای از فشرده شدن ماشه های این دسته، میزان سختی این دکمه ها را معین نمایند.

قابلیت های جانبی این دسته بازی هم قابل توجه هستند. رنگ اصلی دوال سنس برای اولین بار بعد از پلی استیشن 1، روشن است. همچنین شکل کلی دسته کمی تغییر نموده و مقداری عظیم تر شده. یک میکروفون داخلی درون این دسته قرار داده شده و رابط آن به استاندارد امروزی رابط های همه کاره کامپیوتری، یعنی USB تایپ C ارتقا پیدا نموده.

اگرچه شرکت سونی اصرار دارد که این دسته جدیدی انقلابی عظیم است و فاصله زیادی با دیگر دسته های دوال شاک دارد اما هنوز هم با تمام ویژگی های دوال شاک های قبلی طرف هستیم. قانون طلایی ساخت تمام دسته های قبلی دوال شاک، نگه داشتن تجربه های قبلی و افزودن چند ویژگی جدید بوده که دوال سنس هم دقیقا به این شکل طراحی شده. نام گذاری جدید شرکت سونی بیشتر شبیه به تبلیغات پرآب و تاب برای محصول جدید این شرکت است. البته اگر در نظر بگیریم که نام دوال شاک برای اولین بار با اضافه شدن موتورهای لرزشی به دسته کنسول پلی استیشن استفاده شد، حالا که موتورهای لرزشی این دسته بازی ارتقا پیدا نموده اند شاید تغییر نام دسته چندان بی دلیل نباشد.

البته تغییر نام دسته کنسول پلی استیشن 5 نشان می دهد که تغییرات کوچک در دسته دوال سنس در مقایسه با تاریخ دسته های پلی استیشن به قدری عظیم به نظر می آیند که می توانیم آن ها را انقلاب بنامیم. اگر می خواهید دید دقیق تری از دسته های متنوع و تغییرات عظیم داشته باشید، به دسته های کنسول های شرکت نینتندو نگاه کنید که هیچ کدام از آن ها به همدیگر شبیه نیستند و هر کدام از آن ها نکته برجسته مخصوص به خود را دارد.

نام گذاری دوال سنس را که بی خیال شویم با این حقیقت مهم روبه رو خواهیم شد که شرکت سونی واقعا کارش را بلد است. این شرکت در طول تمام این سال ها دسته های بازی مختلفی به ما داده که طراحی آن ها با وجود اضافه شدن ویژگی های جدید پایدار مانده. دسته هایی که در اوج لحظات سرگرمی، همراه ما بوده اند.

این نوشته بر مبنای متنی از وب سایت Den of Geeks نگاشته شده.

منبع: دیجیکالا مگ
انتشار: 2 تیر 1400 بروزرسانی: 2 تیر 1400 گردآورنده: nojumnews.ir شناسه مطلب: 990

به "سیر تکامل دسته پلی استیشن؛ از اجداد دوال شاک تا دوال سنس" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "سیر تکامل دسته پلی استیشن؛ از اجداد دوال شاک تا دوال سنس"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید