مجموعه شعر غمگین شب یلدا - اخبار نجوم

خبرنگاران | سرویس سرگرمی - شعر غمگین شب یلدا اشاره به این عقیده دارد که این شب در تاریکی و سیاهی بی نظیر است و طولانی بودن آن باعث می گردد بین شب های سال غصه بیشتری داشته باشد. درد، فقر، تنهایی، حس گریه، غربت و دوری از دوستان، دلتنگی برای خاطرات گذشته و… از مضامینی هستند که در شعر غمگین درباره شب یلدا به آنها اشاره شده است. در مطلب پیش رو انواع متنوع شعر شب یلدا را بخوانید.

مجموعه شعر غمگین شب یلدا

نازنین آمد و دستی به دل ما زد و رفت

پرده خلوت این غمکده بالا زد و رفت

کنج تنهایی ما را به خیالی خوش کرد

خواب خورشید به چشم شب یلدا زد و رفت

هوشنگ ابتهاج

✦✦✦✦✦✦✦

آخرین روز خزان هم چه گریزان شده است

آذرم رفت و دی سرد زمستان شده است

باد سردی شده و پنجره را می کوبد

گربه را کشته دم حجله و طوفان شده است

شمع و شام شب یلدا و قلم در دستم

بیت بیت غزل از دست تو گریان شده است

به چه احساس قشنگی شده ابری غمگین

بغض بشکسته و همدرد خیابان شده است

با اشارات قلم دست و دلم می لرزد

چشم های تر من گوش به فرمان شده است

شب یلدای من افکار تو و اشعار است

من و این آب اناری که به چشمان شده است

چه شبی بهتر از امشب که تو را یاد کنم

حال و احوال تو بر قافیه مهمان شده است

محسن روشنایی

✦✦✦✦✦✦✦

دوباره یک شب یلدا دوباره قرعه فال

و نیستی که بگویی الهی از امسال…

به خاک من که پر از آرزوی پرواز است

بگو چگونه بمانم بدون پر، بی بال

در آستانه سرمای دی بدون توام

هنوز زنده که… بنویسم از… خیال محال!

هنوز زنده به امید مرگ وقتی که

به من امید تو را می دهد، تو… قرعه فال

همین دو چشم تر من بس است روزی که

تو را دوباره ببینم تو را اولی الاحوال

زهرا رشیدی

من پاره های قلبم و در اشک جاری ام

خونابه ای به وسعت یک زخم کاری ام

چون قلب دیرسال تراشیده بر درخت

تنهاترین نشانه یک یادگاری ام

یلدای من که ثانیه شوم ساعت است

ای وای بر حکایت شب زنده داری ام

زندان شیشه بود جوابم که چون گلاب

دیدم سزای خنده شوم بهاری ام

من دست بر کمر زده ام از خمیدگی

جز دست من نکرده کسی دستیاری ام

غم زوزه جراحت گرگم به کوهسار

با درد خویش هم نفس بی قراری ام

چون سایه طویل درختم که در غروب

هر لحظه بیشتر ز تن خود فراری ام

بندی به پای دارم و باری گران به دوش

در حیرتم که شهره به بی بند و باری ام

غلامرضا شکوهی

✦✦✦✦✦✦✦

می نشینم با غمم تنها، شب یلدا من

زیر این سقف پر از تزویر، ناپیدا من

می زنم بوسه بر آن دیوان حافظ، که او

فاش گوید غیب و از گفته او شیدا من

آن ترنم های ناب و دلکش لوء لوء ها

آسمان ها می برندم، مست و بی پروا من

آن دلی کو نیست دیوانه حافظ دل نیست

این سخن را زیر لب ها می کنم نجوا من

علی خدادادی

✦✦✦✦✦✦✦

مثل آن چایی که می چسبد به سرما بیشتر

با همه گرمیم… با دل های تنها بیشتر

درد را با جان پذیراییم و با غم ها خوشیم

قالی کرمان که باشی می خوری پا بیشتر

بَم که بودم فقر بود و عشق اما روزگار

زخم غربت بر دلم آورد این جا بیشتر

هر شبِ عمرم به یادت اشک می ریزم ولی

بعدِ حافظ خوانیِ شب های یلدا بیشتر…

حامد عسکری

✦✦✦✦✦✦✦

گویند نیست از شب یلدا درازتر

پیداست اینان شام غریبان ندیده اند

✦✦✦✦✦✦✦

شب ها به چه جان کندنی از نیمه گذشتند

تقویم ، سراسر شب یلدا شده بی تو

حسنا محمدزاده

شعر نو غمگین شب یلدا

یلدا

زنى ست

که موهاش را تا کمر

بلند کرده

ایستاده روبروى خودش

و خطّ چشم مى کِشد،

زنى که دستش

بوى سیب و آیینه گرفته

لبش رنگ انارِ دندان خورده…

که لباس شبش

حریرِ بى حریمى ست

که مردِ خواب هاى شبانه اش را

به آن مى پیچد

یلدا

طولانى ترین گریه مردى ست

که خواب نمى بیند

که تا کمر خم شده

از وقتى

زنش موهایش را کوتاه کرده

و رفته،

زنى که خطّ چشمش ریخته

بس که وقت رفتن

گریه کرده

یلدا

همین نبودنِ زنى است

که موهایش

کمر مردى را خم کرده…

کامران رسول زاده

✦✦✦✦✦✦✦

حالا دیدی؟!

پاییز هم تمام شد

یلدا هم گذشت

زمستان هم تمام می گردد

هیچ چیز پایدار نیست!

اما دلی که تنگ باشد

همش به دنبال بهانه می گردد

که دل تنگی اش را با یک فصل

یا یک شب توجیه کند!

این ها تقصیر هیچ کس نیست

مشکل دل هایمان است

که زود به زود

و برای کسانی تنگ می گردد که

خیلی هایشان لیاقت این دلتنگی را ندارند

محسن دعاوی

✦✦✦✦✦✦✦

همه برای یک دقیقه بیشتر شدن یلدا

لحظه شماری می کنند

جز بچه های بی خانمان

که باید یک دقیقه بیشتر بلرزند

خدایا

سرگرم یلدا که شدیم

یک دقیقه را

کم کن

یکتا رفیعی

یلدا، دوباره در آغاز فصل سرد

شعر و غزل را برای وسعت تنهایی تو عاشقانه کرد

شب را کنار تو

با خماری و مستی توی برف

پس لرزه های اول دیماه را نشانه کرد

ساعت به اول زمستان رسیده است

امشب دل غزل زده ام را درمان چه می گردد

دیگر به مغز پریشان من، خون نمی دهد

دیر آمدی

تنهاترین خبرنگاران یلدای سال پیش

دیگر به فکر تو هم آرام نمی گردد

آری

پاییز بی بهار به پایان رسیده است

اینجا دوباره خواب از سر کلاغان شهر ما

با فال و غزل و هندوانه

یکجا پریده است

امشب از ترس کابوس منتظر

بر دست نوشته های یخ زده

کبریت می کشم

شاید پناه برم از سرمای سرنوشت

به رویای تو

به امید اضطراریت

این شعر هم به تاراج سرمای امشب بلند شد

شاید دوباره ایمان بیاوریم،

به آغاز فصل سرد

حسین بنائی

✦✦✦✦✦✦✦

یلدا

سفیدی چشم کودکی ست، سیاه،

بر منقار کرکس

یلدا

گیسوان بلند و

خیس مادر من بود

که دسته دسته

بر دست سیاه زمستان

طعمه باد شد

یلدا

عمق زخم های من است

که با هیچ ضیافتی

سیر نمی گردد

یلدا

دردهای

یله شده من است

که سحرشان را سِحر،

کرده اند

یلدا

عشق من بود

به کوتاهی یک قطعه

و یلدا، آه!

آیینه ای بود

بر پیشانی غزلم؛

که با مکر انار،

در هم شکست!

یلدا؟

آلزایمر من است

کجا، گذاشتم اش؟

محمد ترکمان

شب بود

شبی جدا از شب های سپری شده

شبی پر از خاطره

پر از هیاهو

پر از احساس پرواز

شبی آکنده از نیاز

شبی بود از شب های اول زمستان

شبی در ظاهر سرد

اما در وجود ما بود گرم

گرم در باطن انسان ها

شبی گرم به خاطر احساس شادی

به خاطر احساس علاقه عاشقان

شبی بود از شب های دی ماه

شبی که همه مردم شاد بودند

همه می خواستند باشند میهمان مهربانی

می خواستند باشند در خاطره این شب جاودانی

آنها پر بودند از عشق

پر بودند از بوی بهار

پر بودند از بوی خاک تازه باران دیده

این شب:

شب یلدا بود

شب خاطره ها

شب با هم بودن و در کنار هم

شب احساس آزادی و رهایی

شب پرواز و جدایی

جدایی از غم و اندوه

شب دوباره زیستن

دوباره نگریستن

نگریست به دنیای پر از زیبایی

با تمام سختی و نگرانی ها

شب زیستن با تمام ای کاش ها و امیدها

بلی

بود شب یلدا

بهترین شب سال های عمر ما

احمد رشیدی

✦✦✦✦✦✦✦

شب بی موج و من تنها

شبی با آن نگاه نازک مهتاب و لبخند خبرنگاران

میان اوج تاریکی و انوار

و من خاموش و بی پروا

نگاهم روبروی سایه های روشن و زیبا

نگاهم در نگاه عشق های پرفروغ است

و من هم

آن مثال موج های رانده در شنزار ساحل

که با یک راه برگرداندن

به سوی آب دریا می خروشند

شب یلدا

دلم در خواب پروانه شدن بود

ولی افسوس

دلم در اوج رفتن روبه شمعی سوخت و من نالان

کنار سفره ای از عشق خالی

شبی مایوس و سرگردان، دارم امشب

دلم در خلوت صحرای خود هزاران بار قاصد بود

ولی

امشب، کسی نیست

که این پیک دلم را هم صدا بخشد

و این

یلدای ما را همسفر خواند

شب یلدا

حسین پروند

✦✦✦✦✦✦✦

شب را با سیاهی

تاریکی دل

غصه

اشک ناامیدی

بی وفایی شناختند

حال در همین شب

خبرنگاران ها درخشیدند

ماه عشوه گرانه تابید

عاشق به عشقش رسید

شب آغازی شد

روشنایی برای فردای گم شده

دامنش را گسترد

یگانه دختر مهتاب بیاید

زاده شد

زیبایی در مرداب

گلی در ظلمت

در یگانه شب گیتی

عالم تک خبرنگاران ای دید

دل باخت

عاشقانه جشن گرفت

یلدا آمد

با تمام نبایدهایش

با حکم مرگش

سولماز مُجازی

شب یلدا همراه با خبرنگاران باشید