رسانه ای برای سقوط ابهام انگیز یک ساختمان، مهندسانی که به 11 سپتامبر بد بینند - اخبار نجوم

جهت دریافت خدمات طراحی ویلا دوبلکس مدرن با گروه ساختمانی آبان در ارتباط باشید. گروه آبان با سالهای تجربه طراحی معماری و ساخت و مشارکت در پروژه های ساختمانی ویلا و باغ کوچک و بزرگ بهترین انتخاب جهت مشاوره و اجرا میباشد.

خبرنگاران: شاید قرار دریافت در محل اتفاق یازده سپتامبر احساسات جمع زیادی از مردم آمریکا را برانگیزد اما این مسئله احساسی هرگز مانع فکر کردن افراد دیگری از همان جامعه نشده است. افرادی که بعد از گذشت 12 سال به چرایی و چگونگی رخ دادن این واقعه خوش بین نیستند و به آنچه که از رسانه ها شنیده اند اعتماد کامل ندارند.

کمپین بازاندیشی 11 سپتامبر گروهی است متشکل از آرشیتکت ها و مهندسان است که چندان به ماهیت واقعه 11 سپتامبر و آنچه که درباره آن روز از رسانه ها شنیده اند، اعتماد ندارند. این گروه این روزها در قالب یک کارناوال در 11 شهر عظیم جهان با نصب بنرهای تبلیغاتی خود به انتشار پرسشی درباره ماهیت واقعه 11 سپتامبر پرداخته اند.

بیش از 40 مؤسسه معتبر بین المللی حامی امروز آنان برشمرده می شوند. آنان از مردم جهان می پرسند: علت سقوط ساختمان شماره 7 را می دانید؟ آیا می دانید که در جریان 11 سپتامبر ساختمان دیگری هم فرو ریخت؟

ساختمان شماره 7 -مرکز ملی استاندارد و تکنولوژی (NIST)- چند ساعت بعد از برخورد هواپیما با برج های تجارت جهانی و فروریختن آنان به یکباره فرو می ریزد. این ساختمان هرگز به دلیل یک بمب گذاری یا انفجار مخازن سوخت فرو نریخت. فروریختن آن ابهامی است که رسانه ای شدن آن باعث شده سوالات گروهی از مهندسان و معماران آمریکایی درباره حقیقت واقعه 11 سپتامبر فراگیر گردد.

بیش از 2 هزار مهندس و کارشنان در سرتاسر جهان به جمع این گروه پیوسته و اعلام می نمایند که فروریختن سقوط آزاد یک ساختمان بر فرض رخ دادن انفجار در پایه های آن و به این صورت غیرقابل قبول و باور نکردنی است. سقوط آزاد یک اصل فیزیکی است و ریزش ساختمانی با این بنا با نموداری نزدیک به سقوط آزاد به این راحتی رخ نمی دهد. آن ها می گویند: هیچ نمونه ای در تاریخ مشابه این مسئله وجود نداشته است.

جمعی از آنان می گویند: این واقعه هرگز رخ نحواهد داد مگر اینکه تمامی ستون های نگه دارنده این برج در یک زمان تعیین و به صورت همزمان منفجر شوند و این اقدام در یک ساختمان دولتی رخ نمی دهد مگر اینکه همه چیز از قبل تدارک دیده شده و مهیا باشد.

این پرسش از استرالیا تا کانادا و از سانفراسیسکو تا نیویورک در واکنش به این واقعه که مبنای جنگ در بعضی کشورها و کشته شدن تعداد زیادی از مردم عراق و افغانستان شد، همچنان فراگیر مطرح می گردد. پرسشی مردمی که اگر چه در میان رسانه ها تا به حال جایی نداشته اما در اتوبوس های شهری نیز نصب شده است. پرسشی که بخش قابل توجهی از جامعه آمریکا را به آنچه که از لسان دولت این کشور درباره ماهیت این واقعه به مردم گفته شده، بد بین نموده است.

نیویورک، واشنگتن، تورنتو، بوستون، شیکاگو، دالاس، سان فرانسیسکو، سان دیگو، ونکوور، اوتاوا، لندن، سیدنی و ... همگی شهرهایی هستند که در هفته های یادآوری واقعه 11 سپتامبر پاتوقی برای سفر این گروه و نشر پرسش های و ابهامات علمی آنان به این واقعه است. واقعه ای که آنالیز علمی آن شاید عواقب سیاسی جدی ای برای این گروه به همراه داشته باشد. چیزی که تا به حال از چشم سیاسیون مخفی نمانده است.

شاید جز چند مستند معروف ساخته مایکل مور، نادر طالب زاده و موارد معدود دیگر مردم سرتاسر جهان اطلاعات بیشتر و متفاوت با آنچه که رسانه های جریان اصلی درباره واقعه 11 سپتامبر منتشر می نمایند، ندیده و نشنیده باشند.

اینجا، فضایی است که این افراد دور هم جمع می شوند و در شبکه های اجتماعی با راه اندازی صفحاتی صدا و نظرات خود را به گوش مردم جهان می رسانند. این هم یک نمونه دیگر از خیز رسانه ای مردم جهان در مقابله با حرکت رسانه های اصلی است. چیزی که توقع می رود از کشوری که داعیه مخالفت آن با سیاست های دولت آمریکا در جهان فراگیر شده اگر آغاز نمی گردد لااقل حمایت گردد و بازهم رسانه های ایرانی در این ماجرا ساکتند. rethink911 صدایی است که معلوم نیست در میان هیاهوی رسانه های اصلی به گوش کسی برسد.